дасло́ўны, -ая, -ае.

Літаральна дакладны, перададзены слова ў слова.

Д. пераклад.

Даслоўная перадача размовы.

|| наз. дасло́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасло́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дасло́ўны дасло́ўная дасло́ўнае дасло́ўныя
Р. дасло́ўнага дасло́ўнай
дасло́ўнае		 дасло́ўнага дасло́ўных
Д. дасло́ўнаму дасло́ўнай дасло́ўнаму дасло́ўным
В. дасло́ўны (неадуш.)
дасло́ўнага (адуш.)		 дасло́ўную дасло́ўнае дасло́ўныя (неадуш.)
дасло́ўных (адуш.)
Т. дасло́ўным дасло́ўнай
дасло́ўнаю		 дасло́ўным дасло́ўнымі
М. дасло́ўным дасло́ўнай дасло́ўным дасло́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дасло́ўны досло́вный, буква́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які поўнасцю, слова ў слова адпавядае першакрыніцы; літаральна, дакладны. Даслоўны пераклад. Даслоўная перадача размовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

досло́вный дасло́ўны, літара́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэкстуа́льны, -ая, -ае.

Які дакладна, літаральна перадае тэкст, даслоўны.

Тэкстуальнае супадзенне.

|| наз. тэкстуа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літара́льны, -ая, -ае.

1. Тое, што і даслоўны.

Л. пераклад.

2. Дакладны, прамы, не пераносны.

Л. сэнс.

|| наз. літара́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літара́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Дакладна адпавядаючы якому‑н. тэксту, размове і пад.; даслоўны. Літаральны запіс.

2. Дакладны; прамы, не пераносны. Літаральны сэнс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подстро́чник м. падрадко́вы (літара́льны, дасло́ўны) перакла́д, падрадко́вік, -ка м.; см. подстро́чный​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэкстуа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і тэкставы (у 1 знач.). Тэкстуальная блізкасць варыянтаў рамана.

2. Які дакладна, літаральна перадае тэкст чаго‑н.; даслоўны. Пазней П. В. Уладзіміраў доказаў тэкстуальнае супадзенне Астрожскай бібліі з бібліяй Скарыны. Алексютовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)