дасле́даванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дасле́даванне |
дасле́даванні |
| Р. |
дасле́давання |
дасле́даванняў |
| Д. |
дасле́даванню |
дасле́даванням |
| В. |
дасле́даванне |
дасле́даванні |
| Т. |
дасле́даваннем |
дасле́даваннямі |
| М. |
дасле́даванні |
дасле́даваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мі́ні-дасле́даванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мі́ні-дасле́даванне |
мі́ні-дасле́даванні |
| Р. |
мі́ні-дасле́давання |
мі́ні-дасле́даванняў |
| Д. |
мі́ні-дасле́даванню |
мі́ні-дасле́даванням |
| В. |
мі́ні-дасле́даванне |
мі́ні-дасле́даванні |
| Т. |
мі́ні-дасле́даваннем |
мі́ні-дасле́даваннямі |
| М. |
мі́ні-дасле́даванні |
мі́ні-дасле́даваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
экспрэ́с-дасле́даванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
экспрэ́с-дасле́даванне |
экспрэ́с-дасле́даванні |
| Р. |
экспрэ́с-дасле́давання |
экспрэ́с-дасле́даванняў |
| Д. |
экспрэ́с-дасле́даванню |
экспрэ́с-дасле́даванням |
| В. |
экспрэ́с-дасле́даванне |
экспрэ́с-дасле́даванні |
| Т. |
экспрэ́с-дасле́даваннем |
экспрэ́с-дасле́даваннямі |
| М. |
экспрэ́с-дасле́даванні |
экспрэ́с-дасле́даваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
крымінало́гія, -і, ж.
Навука аб злачыннасці і метадах яе папярэджання.
|| прым. крыміналагі́чны, -ая, -ае.
Крыміналагічныя даследаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сацыяло́гія, -і, ж.
Навука аб заканамернасцях развіцця і функцыянавання грамадства.
|| прым. сацыялагі́чны, -ая, -ае.
Сацыялагічныя даследаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эмпі́рык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Паслядоўнік эмпірызму (у 1 знач.).
2. Вучоны, які будуе свае даследаванні на эмпірызме (у 2 знач.; кніжн.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эклекты́зм, -у, м. (кніжн.).
Адвольнае аб’яднанне разнародных ідэйных кірункаў, поглядаў, тэорый, мастацкіх элементаў і інш.
Э. у даследаванні.
Э. у мастацтве.
|| прым. эклекты́чны, -ая, -ае.
Эклектычная тэорыя.
Эклектычная архітэктура.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
біягеаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да біягеаграфіі. Біягеаграфічныя даследаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біяхімі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да біяхіміі. Біяхімічныя даследаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
краніялагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да краніялогіі. Краніялагічныя даследаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)