даро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даро́ўны даро́ўная даро́ўнае даро́ўныя
Р. даро́ўнага даро́ўнай
даро́ўнае		 даро́ўнага даро́ўных
Д. даро́ўнаму даро́ўнай даро́ўнаму даро́ўным
В. даро́ўны (неадуш.)
даро́ўнага (адуш.)		 даро́ўную даро́ўнае даро́ўныя (неадуш.)
даро́ўных (адуш.)
Т. даро́ўным даро́ўнай
даро́ўнаю		 даро́ўным даро́ўнымі
М. даро́ўным даро́ўнай даро́ўным даро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даро́ўны да́рственный;

○ ~ная — гра́мата да́рственная гра́мота

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даро́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Атрыманы ў падарунак, падараваны. Дароўны сервіз.

2. Які пацвярджае падарунак, дар. Дароўны надпіс. Дароўны запіс. // у знач. наз. даро́ўная, ‑ай, ж. Спец. Дакумент, які замацоўвае падараваную маёмасць за тым, хто атрымаў яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даро́ўны, -ая, -ае.

1. Падораны кім-н., атрыманы ў падарунак.

Д. сервіз.

2. Які пацвярджае падарунак.

Д. надпіс.

3. у знач. наз. даро́ўная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Дакумент, які замацоўвае падараваную маёмасць за тым, хто атрымаў яе (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́рственный даро́ўны;

да́рственная гра́мота даро́ўная гра́мата.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́піс, -су м., в разн. знач. за́пись ж.;

з. гаво́рак — за́пись го́воров;

папярэ́дні з. — предвари́тельная за́пись;

сшы́так з ~самі — тетра́дь с за́писями;

даро́ўны з. — уст. да́рственная за́пись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)