даро́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даро́жны |
даро́жная |
даро́жнае |
даро́жныя |
| Р. |
даро́жнага |
даро́жнай даро́жнае |
даро́жнага |
даро́жных |
| Д. |
даро́жнаму |
даро́жнай |
даро́жнаму |
даро́жным |
| В. |
даро́жны (неадуш.) даро́жнага (адуш.) |
даро́жную |
даро́жнае |
даро́жныя (неадуш.) даро́жных (адуш.) |
| Т. |
даро́жным |
даро́жнай даро́жнаю |
даро́жным |
даро́жнымі |
| М. |
даро́жным |
даро́жнай |
даро́жным |
даро́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ву́лічна-даро́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ву́лічна-даро́жны |
ву́лічна-даро́жная |
ву́лічна-даро́жнае |
ву́лічна-даро́жныя |
| Р. |
ву́лічна-даро́жнага |
ву́лічна-даро́жнай ву́лічна-даро́жнае |
ву́лічна-даро́жнага |
ву́лічна-даро́жных |
| Д. |
ву́лічна-даро́жнаму |
ву́лічна-даро́жнай |
ву́лічна-даро́жнаму |
ву́лічна-даро́жным |
| В. |
ву́лічна-даро́жны (неадуш.) ву́лічна-даро́жнага (адуш.) |
ву́лічна-даро́жную |
ву́лічна-даро́жнае |
ву́лічна-даро́жныя (неадуш.) ву́лічна-даро́жных (адуш.) |
| Т. |
ву́лічна-даро́жным |
ву́лічна-даро́жнай ву́лічна-даро́жнаю |
ву́лічна-даро́жным |
ву́лічна-даро́жнымі |
| М. |
ву́лічна-даро́жным |
ву́лічна-даро́жнай |
ву́лічна-даро́жным |
ву́лічна-даро́жных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
будаўні́ча-даро́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
будаўні́ча-даро́жны |
будаўні́ча-даро́жная |
будаўні́ча-даро́жнае |
будаўні́ча-даро́жныя |
| Р. |
будаўні́ча-даро́жнага |
будаўні́ча-даро́жнай будаўні́ча-даро́жнае |
будаўні́ча-даро́жнага |
будаўні́ча-даро́жных |
| Д. |
будаўні́ча-даро́жнаму |
будаўні́ча-даро́жнай |
будаўні́ча-даро́жнаму |
будаўні́ча-даро́жным |
| В. |
будаўні́ча-даро́жны (неадуш.) будаўні́ча-даро́жнага (адуш.) |
будаўні́ча-даро́жную |
будаўні́ча-даро́жнае |
будаўні́ча-даро́жныя (неадуш.) будаўні́ча-даро́жных (адуш.) |
| Т. |
будаўні́ча-даро́жным |
будаўні́ча-даро́жнай будаўні́ча-даро́жнаю |
будаўні́ча-даро́жным |
будаўні́ча-даро́жнымі |
| М. |
будаўні́ча-даро́жным |
будаўні́ча-даро́жнай |
будаўні́ча-даро́жным |
будаўні́ча-даро́жных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
машы́нна-даро́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
машы́нна-даро́жны |
машы́нна-даро́жная |
машы́нна-даро́жнае |
машы́нна-даро́жныя |
| Р. |
машы́нна-даро́жнага |
машы́нна-даро́жнай машы́нна-даро́жнае |
машы́нна-даро́жнага |
машы́нна-даро́жных |
| Д. |
машы́нна-даро́жнаму |
машы́нна-даро́жнай |
машы́нна-даро́жнаму |
машы́нна-даро́жным |
| В. |
машы́нна-даро́жны (неадуш.) машы́нна-даро́жнага (адуш.) |
машы́нна-даро́жную |
машы́нна-даро́жнае |
машы́нна-даро́жныя (неадуш.) машы́нна-даро́жных (адуш.) |
| Т. |
машы́нна-даро́жным |
машы́нна-даро́жнай машы́нна-даро́жнаю |
машы́нна-даро́жным |
машы́нна-даро́жнымі |
| М. |
машы́нна-даро́жным |
машы́нна-даро́жнай |
машы́нна-даро́жным |
машы́нна-даро́жных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
патру́льна-даро́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
патру́льна-даро́жны |
патру́льна-даро́жная |
патру́льна-даро́жнае |
патру́льна-даро́жныя |
| Р. |
патру́льна-даро́жнага |
патру́льна-даро́жнай патру́льна-даро́жнае |
патру́льна-даро́жнага |
патру́льна-даро́жных |
| Д. |
патру́льна-даро́жнаму |
патру́льна-даро́жнай |
патру́льна-даро́жнаму |
патру́льна-даро́жным |
| В. |
патру́льна-даро́жны (неадуш.) патру́льна-даро́жнага (адуш.) |
патру́льна-даро́жную |
патру́льна-даро́жнае |
патру́льна-даро́жныя (неадуш.) патру́льна-даро́жных (адуш.) |
| Т. |
патру́льна-даро́жным |
патру́льна-даро́жнай патру́льна-даро́жнаю |
патру́льна-даро́жным |
патру́льна-даро́жнымі |
| М. |
патру́льна-даро́жным |
патру́льна-даро́жнай |
патру́льна-даро́жным |
патру́льна-даро́жных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтамабі́льна-даро́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтамабі́льна-даро́жны |
аўтамабі́льна-даро́жная |
аўтамабі́льна-даро́жнае |
аўтамабі́льна-даро́жныя |
| Р. |
аўтамабі́льна-даро́жнага |
аўтамабі́льна-даро́жнай аўтамабі́льна-даро́жнае |
аўтамабі́льна-даро́жнага |
аўтамабі́льна-даро́жных |
| Д. |
аўтамабі́льна-даро́жнаму |
аўтамабі́льна-даро́жнай |
аўтамабі́льна-даро́жнаму |
аўтамабі́льна-даро́жным |
| В. |
аўтамабі́льна-даро́жны (неадуш.) аўтамабі́льна-даро́жнага (адуш.) |
аўтамабі́льна-даро́жную |
аўтамабі́льна-даро́жнае |
аўтамабі́льна-даро́жныя (неадуш.) аўтамабі́льна-даро́жных (адуш.) |
| Т. |
аўтамабі́льна-даро́жным |
аўтамабі́льна-даро́жнай аўтамабі́льна-даро́жнаю |
аўтамабі́льна-даро́жным |
аўтамабі́льна-даро́жнымі |
| М. |
аўтамабі́льна-даро́жным |
аўтамабі́льна-даро́жнай |
аўтамабі́льна-даро́жным |
аўтамабі́льна-даро́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
забаро́нны, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца забаронай, забяспечвае забарону. Забаронныя дарожныя знакі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прахо́днасць, -і, ж.
1. Даступнасць чаго-н. для праходу.
П. балота.
2. Пра органы цела: здольнасць прапускаць што-н. праз сябе.
П. кішак.
3. Пра транспартныя сродкі: здольнасць пераадольваць дарожныя перашкоды.
Аўтамабіль павышанай праходнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
доро́жный
1. даро́жны;
доро́жный ма́стер даро́жны ма́йстар;
доро́жные расхо́ды даро́жныя выда́ткі;
доро́жный знак даро́жны знак;
доро́жные ве́щи даро́жныя рэ́чы;
доро́жное строи́тельство даро́жнае будаўні́цтва;
2. (связанные с путешествием) падаро́жны; даро́жны;
доро́жные лю́ди падаро́жныя лю́дзі;
доро́жные впечатле́ния даро́жныя ўра́жанні.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дагля́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто даглядае каго-, што-н., наглядае за кім-, чым-н.
Д. коней.
2. Службовая асоба, якая даглядае дарожныя рэчы, грузы на мытні.
Мытны д.
|| ж. дагля́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. дагля́дчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)