дармае́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дармае́д |
дармае́ды |
| Р. |
дармае́да |
дармае́даў |
| Д. |
дармае́ду |
дармае́дам |
| В. |
дармае́да |
дармае́даў |
| Т. |
дармае́дам |
дармае́дамі |
| М. |
дармае́дзе |
дармае́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дармае́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (разм.).
Той, хто не працуе, а жыве на чужыя сродкі; лайдак, гультай.
|| ж. дармае́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.
|| прым. дармае́дскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дармае́д м., разг. дармое́д, тунея́дец; нахле́бник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дармае́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Разм. Той, хто не працуе, а жыве на чужыя сродкі. [Статкевіч] нічога карыснага не рабіў, дармаедам сядзеў на шыі ў маці. Алешка. [Пятро] сеў за стол не з радасным пачуццём жаданага госця, а з прыкрым балючым пачуццём — госця няпрошанага, дармаеда, які есць чужы хлеб. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дармаед, абдзірала, здзірца, шкурадзёр, жывадзёр, жываед, жываглот, крывапівец, крывапіўца, крывасмок (разм.); павук, паразіт (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
тунея́дец дармае́д, -да м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
захрыбе́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
Дармаед, чалавек, які жыве чужой працай.
|| ж. захрыбе́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. захрыбе́тніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дармое́д разг. дармае́д, -да м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дармае́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Разм. Жан. да дармаед.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захребе́тник (тунеядец) прост. захрыбе́тнік, -ка м., дармае́д, -да м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)