дарва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дарва́ны |
дарва́ная |
дарва́нае |
дарва́ныя |
| Р. |
дарва́нага |
дарва́най дарва́нае |
дарва́нага |
дарва́ных |
| Д. |
дарва́наму |
дарва́най |
дарва́наму |
дарва́ным |
| В. |
дарва́ны (неадуш.) дарва́нага (адуш.) |
дарва́ную |
дарва́нае |
дарва́ныя (неадуш.) дарва́ных (адуш.) |
| Т. |
дарва́ным |
дарва́най дарва́наю |
дарва́ным |
дарва́нымі |
| М. |
дарва́ным |
дарва́най |
дарва́ным |
дарва́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дарва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дарва́ны |
дарва́ная |
дарва́нае |
дарва́ныя |
| Р. |
дарва́нага |
дарва́най дарва́нае |
дарва́нага |
дарва́ных |
| Д. |
дарва́наму |
дарва́най |
дарва́наму |
дарва́ным |
| В. |
дарва́ны (неадуш.) дарва́нага (адуш.) |
дарва́ную |
дарва́нае |
дарва́ныя (неадуш.) дарва́ных (адуш.) |
| Т. |
дарва́ным |
дарва́най дарва́наю |
дарва́ным |
дарва́нымі |
| М. |
дарва́ным |
дарва́най |
дарва́ным |
дарва́ных |
Кароткая форма: дарва́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
до́рванный
1. дарва́ны;
2. дарва́ны, дадра́ны; см. дорва́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)