дараста́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дараста́ю дараста́ем
2-я ас. дараста́еш дараста́еце
3-я ас. дараста́е дараста́юць
Прошлы час
м. дараста́ў дараста́лі
ж. дараста́ла
н. дараста́ла
Загадны лад
2-я ас. дараста́й дараста́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дараста́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дараста́ць несов., прям., перен. дораста́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дараста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дарасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарасці́, -сту́, -сце́ш, -сце́; -сцём, -сцяце́, -сту́ць; -ро́с, -расла́, -сло́; зак.

1. Вырасці да якой-н. мяжы, дасягнуць якой-н. вышыні.

Дрэва дарасло да страхі.

2. перан. (звычайна з адмоўем). Развіцца ў дастатковай ступені, дасягнуць якога-н. узроўню развіцця.

Да сапраўднага вучонага ён не дарос.

|| незак. дараста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дораста́ть несов. дараста́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)