даражы́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даражу́ся |
даражы́мся |
| 2-я ас. |
даражы́шся |
даражыце́ся |
| 3-я ас. |
даражы́цца |
даража́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
даражы́ўся |
даражы́ліся |
| ж. |
даражы́лася |
| н. |
даражы́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
даражы́ся |
даражы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
даражачы́ся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даражы́цца несов., разг. (дорого запрашивать) дорожи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даражы́цца, ‑ражуся, ‑ражышся, ‑ражыцца; незак.
Абл. Запрашваць надта дорага пры продажы чаго‑н. або наймаючыся на работу. Таргаваліся, таргаваліся, ды ніяк не могуць у цане сысціся: пан, бач, скупы быў і надта даражыўся. Якімовіч. Іван ніколі вельмі не даражыцца, ніколі нікому не адмаўляе. Ідзе, дзе ёсць патрэба ў яго цэпе, і памагае людзям. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падаражы́цца гл. даражыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дорожи́ться несов., разг. до́рага прасі́ць, даражы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)