дара́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто дае парады.

Цікавы і дасведчаны д.

|| ж. дара́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дара́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дара́дчык дара́дчыкі
Р. дара́дчыка дара́дчыкаў
Д. дара́дчыку дара́дчыкам
В. дара́дчыка дара́дчыкаў
Т. дара́дчыкам дара́дчыкамі
М. дара́дчыку дара́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дара́дчык м. сове́тчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дара́дчык, ‑а, м.

Той, хто дае парады. [Аржанец] працуе так, як ваяваў, гэты настаўнік для дзяцей, друг і дарадчык для калгаснікаў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарадчык; радца (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пара́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Тое, што і дарадчык.

|| ж. пара́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дара́дца м., разг., см. дара́дчык

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пара́днік м., разг., см. дара́дчык

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сове́тчик разг. дара́дчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дара́дчыца, ‑ы, ж.

Жан. да дарадчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)