Дарага́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Дарага́я
Р. Дараго́й
Д. Дараго́й
В. Дарагу́ю
Т. Дараго́й
Дараго́ю
М. Дараго́й

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дарага́я

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. дарага́я дарагі́я
Р. дараго́й дарагі́х
Д. дараго́й дарагі́м
В. дарагу́ю дарагі́х
Т. дараго́й
дараго́ю		 дарагі́мі
М. дараго́й дарагі́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дарага́я ж., сущ. (в обращении) дорога́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарагі́, -а́я, -о́е; даражэ́йшы.

1. Які каштуе многа грошай, высока цэніцца; проціл. танны.

Дарагая мэбля.

Дорага (прысл.) каштуе.

2. перан. Які звязаны з вялікімі намаганнямі, ахвярамі.

Дарагая перамога.

3. перан. Такі, якім даражаць, якога шануюць.

Нам дарагая памяць герояў.

Дарагая тая хатка, дзе радзіла мяне матка (прыказка).

4. Ласкавы, мілы, любімы.

Д. друг.

Пішы часцей, дарагая сяброўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дорога́я сущ. дарага́я, -го́й ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарагі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарагі́ дарага́я дараго́е дарагі́я
Р. дараго́га дараго́й
дараго́е		 дараго́га дарагі́х
Д. дараго́му дараго́й дараго́му дарагі́м
В. дарагі́ (неадуш.)
дараго́га (адуш.)		 дарагу́ю дараго́е дарагі́я (неадуш.)
дарагі́х (адуш.)
Т. дарагі́м дараго́й
дараго́ю		 дарагі́м дарагі́мі
М. дарагі́м дараго́й дарагі́м дарагі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

красава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Цвісці (пра злакавыя расліны).

Красуе жыта.

2. Тое, што і красавацца (у 4 знач.).

Красуй на радасць сынам тваім і ўнукам, дарагая Беларусь!

|| наз. красава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

які́-не́будзь, займ. неазнач.

1. Той ці іншы.

Вазьмі якую-небудзь палку.

2. Не варты ўвагі; нязначны.

Гэта ж дарагая рэч, а не якая-небудзь ламачына.

3. У колькасці, не больш чым што-н. (разм.).

Ён вернецца праз якіх-небудзь дваццаць мінут.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасяро́дку, прыназ. і прысл.

Тое, што і пасярод. Спыніўся юнак пасяродку .. паляны. Куляшоў. Тут стаяла дарагая мэбля — сервант, тахта, яшчэ сервант, бліскучы паліраваны стол з крыштальнаю попельніцаю пасяродку. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыставі́к, ‑а, м.

Разм. Чыставы рукапіс, варыянт чаго‑н. Валя перапісвала ў чыставік укладанне па літаратуры. Васілевіч. / у вобразным ужыв. Пачнём нанова сёння, дарагая, Свайго жыцця суровы чыставік. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)