дапіло́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапіло́ўваю |
дапіло́ўваем |
| 2-я ас. |
дапіло́ўваеш |
дапіло́ўваеце |
| 3-я ас. |
дапіло́ўвае |
дапіло́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дапіло́ўваў |
дапіло́ўвалі |
| ж. |
дапіло́ўвала |
| н. |
дапіло́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дапіло́ўвай |
дапіло́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дапіло́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дапіло́ўваць несов. допи́ливать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дапілаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
допи́ливать несов. дапіло́ўваць, дараза́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапіло́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да дапілавацца.
2. Зал. да дапілоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)