Verbum

анлайнавы слоўнік

дапяка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапяка́нне ср.

1. допека́ние; дожа́ривание;

2. (каму) перен. допека́ние (кого), донима́ние (кого), досажде́ние;

1, 2 см. дапяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дапякаць — дапячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дожа́ривание

1. дапяка́нне, -ння ср.; дасма́жванне, -ння ср.; дасква́рванне, -ння ср.; дапра́жванне, -ння ср., дапрэ́жванне, -ння ср.;

2. дапа́льванне, -ння ср., дапяка́нне, -ння ср.; см. дожа́ривать, жа́риться;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изво́д^I м., прост.

1. (расход чего-л.) пераво́д, -ду м., звод, род. зво́ду м.; тра́та, -ты ж.; (безрассудный) марнава́нне, -ння ср.;

2. (уничтожение) звод, род. зво́ду м., вынішчэ́нне, -ння ср.;

3. (мучение) мучэ́нне, -ння ср.; дайма́нне, -ння ср.; дапяка́нне, -ння ср.; (надоедание) назаля́нне, -ння ср.; см. изводи́ть^1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)