дапы́тваны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (спец.).

Той, у каго робяць допыт.

Д. аказаўся невінаваты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапы́тваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапы́тваны дапы́тваная дапы́тванае дапы́тваныя
Р. дапы́тванага дапы́тванай
дапы́тванае		 дапы́тванага дапы́тваных
Д. дапы́тванаму дапы́тванай дапы́тванаму дапы́тваным
В. дапы́тваны (неадуш.)
дапы́тванага (адуш.)		 дапы́тваную дапы́тванае дапы́тваныя (неадуш.)
дапы́тваных (адуш.)
Т. дапы́тваным дапы́тванай
дапы́тванаю		 дапы́тваным дапы́тванымі
М. дапы́тваным дапы́тванай дапы́тваным дапы́тваных

Кароткая форма: дапы́твана.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапы́тваны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. дапы́тваны дапы́тваныя
Р. дапы́тванага дапы́тваных
Д. дапы́тванаму дапы́тваным
В. дапы́тванага дапы́тваных
Т. дапы́тваным дапы́тванымі
М. дапы́тваным дапы́тваных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапы́тваны сущ., юр. допра́шиваемый, опра́шиваемый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

допра́шиваемый

1. прич. яко́га (каго́) дапы́тваюць;

2. сущ., юр. дапы́тваны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опра́шиваемый сущ.

1. апы́тваны, -нага м.;

2. дапы́тваны, -нага м.; см. опра́шивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)