дапу́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дапу́шчаны |
дапу́шчаная |
дапу́шчанае |
дапу́шчаныя |
| Р. |
дапу́шчанага |
дапу́шчанай дапу́шчанае |
дапу́шчанага |
дапу́шчаных |
| Д. |
дапу́шчанаму |
дапу́шчанай |
дапу́шчанаму |
дапу́шчаным |
| В. |
дапу́шчаны (неадуш.) дапу́шчанага (адуш.) |
дапу́шчаную |
дапу́шчанае |
дапу́шчаныя (неадуш.) дапу́шчаных (адуш.) |
| Т. |
дапу́шчаным |
дапу́шчанай дапу́шчанаю |
дапу́шчаным |
дапу́шчанымі |
| М. |
дапу́шчаным |
дапу́шчанай |
дапу́шчаным |
дапу́шчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дапу́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дапу́шчаны |
дапу́шчаная |
дапу́шчанае |
дапу́шчаныя |
| Р. |
дапу́шчанага |
дапу́шчанай дапу́шчанае |
дапу́шчанага |
дапу́шчаных |
| Д. |
дапу́шчанаму |
дапу́шчанай |
дапу́шчанаму |
дапу́шчаным |
| В. |
дапу́шчаны (неадуш.) дапу́шчанага (адуш.) |
дапу́шчаную |
дапу́шчанае |
дапу́шчаныя (неадуш.) дапу́шчаных (адуш.) |
| Т. |
дапу́шчаным |
дапу́шчанай дапу́шчанаю |
дапу́шчаным |
дапу́шчанымі |
| М. |
дапу́шчаным |
дапу́шчанай |
дапу́шчаным |
дапу́шчаных |
Кароткая форма: дапу́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дапу́шчаны
1. допу́щенный; предполо́женный;
2. подо́гнанный, при́гнанный;
1, 2 см. дапусці́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапу́шчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дапусціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перавыда́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.
Тое, што выдаткавана звыш нормы, плана; перарасход.
Дапушчаны вялікі п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апо́крыф, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Старажытны твор з біблейскім сюжэтам, у якім дапушчаны адступленні ад афіцыйнага веравучэння і таму адхілены царквой.
|| прым. апакрыфі́чны, -ая, -ае.
Апакрыфічная літаратура.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
при́гнанныйII (прилаженный) прыгна́ны, дапу́шчаны; см. пригна́тьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подо́гнанный
1. падагна́ны;
2. (пригнанный) падагна́ны, мног. пападганя́ны, прыгна́ны, дапу́шчаны; (приложенный) прыла́джаны, мног. папрыла́джваны, прыстро́ены; см. подогна́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)