дапу́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапу́шчаны дапу́шчаная дапу́шчанае дапу́шчаныя
Р. дапу́шчанага дапу́шчанай
дапу́шчанае
дапу́шчанага дапу́шчаных
Д. дапу́шчанаму дапу́шчанай дапу́шчанаму дапу́шчаным
В. дапу́шчаны (неадуш.)
дапу́шчанага (адуш.)
дапу́шчаную дапу́шчанае дапу́шчаныя (неадуш.)
дапу́шчаных (адуш.)
Т. дапу́шчаным дапу́шчанай
дапу́шчанаю
дапу́шчаным дапу́шчанымі
М. дапу́шчаным дапу́шчанай дапу́шчаным дапу́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапу́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапу́шчаны дапу́шчаная дапу́шчанае дапу́шчаныя
Р. дапу́шчанага дапу́шчанай
дапу́шчанае
дапу́шчанага дапу́шчаных
Д. дапу́шчанаму дапу́шчанай дапу́шчанаму дапу́шчаным
В. дапу́шчаны (неадуш.)
дапу́шчанага (адуш.)
дапу́шчаную дапу́шчанае дапу́шчаныя (неадуш.)
дапу́шчаных (адуш.)
Т. дапу́шчаным дапу́шчанай
дапу́шчанаю
дапу́шчаным дапу́шчанымі
М. дапу́шчаным дапу́шчанай дапу́шчаным дапу́шчаных

Кароткая форма: дапу́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапу́шчаны

1. допу́щенный; предполо́женный;

2. подо́гнанный, при́гнанный;

1, 2 см. дапусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дапусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

допу́щенный дапу́шчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перавыда́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

Тое, што выдаткавана звыш нормы, плана; перарасход.

Дапушчаны вялікі п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́крыф, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Старажытны твор з біблейскім сюжэтам, у якім дапушчаны адступленні ад афіцыйнага веравучэння і таму адхілены царквой.

|| прым. апакрыфі́чны, -ая, -ае.

Апакрыфічная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

при́гнанныйII (прилаженный) прыгна́ны, дапу́шчаны; см. пригна́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подо́гнанный

1. падагна́ны;

2. (пригнанный) падагна́ны, мног. пападганя́ны, прыгна́ны, дапу́шчаны; (приложенный) прыла́джаны, мног. папрыла́джваны, прыстро́ены; см. подогна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)