даправа́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
даправа́е |
даправа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
даправа́ў |
даправа́лі |
| ж. |
даправа́ла |
| н. |
даправа́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даправа́ць несов., в разн. знач. допрева́ть; см. дапрэ́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даправа́ць, ‑ае.
Незак. да дапрэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
допрева́ть несов. даправа́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)