даправа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даправа́е даправа́юць
Прошлы час
м. даправа́ў даправа́лі
ж. даправа́ла
н. даправа́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даправа́ць несов., в разн. знач. допрева́ть; см. дапрэ́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даправа́ць, ‑ае.

Незак. да дапрэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

допрева́ть несов. даправа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)