дапо́латы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапо́латы дапо́латая дапо́латае дапо́латыя
Р. дапо́латага дапо́латай
дапо́латае		 дапо́латага дапо́латых
Д. дапо́латаму дапо́латай дапо́латаму дапо́латым
В. дапо́латы (неадуш.)
дапо́латага (адуш.)		 дапо́латую дапо́латае дапо́латыя (неадуш.)
дапо́латых (адуш.)
Т. дапо́латым дапо́латай
дапо́латаю		 дапо́латым дапо́латымі
М. дапо́латым дапо́латай дапо́латым дапо́латых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапо́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дапо́латы дапо́латая дапо́латае дапо́латыя
Р. дапо́латага дапо́латай
дапо́латае		 дапо́латага дапо́латых
Д. дапо́латаму дапо́латай дапо́латаму дапо́латым
В. дапо́латы (неадуш.)
дапо́латага (адуш.)		 дапо́латую дапо́латае дапо́латыя (неадуш.)
дапо́латых (адуш.)
Т. дапо́латым дапо́латай
дапо́латаю		 дапо́латым дапо́латымі
М. дапо́латым дапо́латай дапо́латым дапо́латых

Кароткая форма: дапо́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапо́латы допо́лотый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапо́латы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дапалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапо́ланы, см. дапо́латы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)