дапла́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапла́чваю дапла́чваем
2-я ас. дапла́чваеш дапла́чваеце
3-я ас. дапла́чвае дапла́чваюць
Прошлы час
м. дапла́чваў дапла́чвалі
ж. дапла́чвала
н. дапла́чвала
Загадны лад
2-я ас. дапла́чвай дапла́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапла́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапла́чваць несов. допла́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапла́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што і без дап.

Дадаць пэўную частку грошай да раней унесенай сумы; выплаціць усё да канца.

Д. сто рублёў.

|| незак. дапла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дапла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

допла́чивать несов. дапла́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапла́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да даплачваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапла́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. даплачваць — даплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапла́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. даплачваць — даплаціць.

2. Дадатковая плата. Атрымаць даплату за звышурочную работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)