дапе́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дапе́ты |
дапе́тая |
дапе́тае |
дапе́тыя |
| Р. |
дапе́тага |
дапе́тай дапе́тае |
дапе́тага |
дапе́тых |
| Д. |
дапе́таму |
дапе́тай |
дапе́таму |
дапе́тым |
| В. |
дапе́ты (неадуш.) дапе́тага (адуш.) |
дапе́тую |
дапе́тае |
дапе́тыя (неадуш.) дапе́тых (адуш.) |
| Т. |
дапе́тым |
дапе́тай дапе́таю |
дапе́тым |
дапе́тымі |
| М. |
дапе́тым |
дапе́тай |
дапе́тым |
дапе́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дапе́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дапе́ты |
дапе́тая |
дапе́тае |
дапе́тыя |
| Р. |
дапе́тага |
дапе́тай дапе́тае |
дапе́тага |
дапе́тых |
| Д. |
дапе́таму |
дапе́тай |
дапе́таму |
дапе́тым |
| В. |
дапе́ты (неадуш.) дапе́тага (адуш.) |
дапе́тую |
дапе́тае |
дапе́тыя (неадуш.) дапе́тых (адуш.) |
| Т. |
дапе́тым |
дапе́тай дапе́таю |
дапе́тым |
дапе́тымі |
| М. |
дапе́тым |
дапе́тай |
дапе́тым |
дапе́тых |
Кароткая форма: дапе́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапе́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дапець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
допе́тый дапе́ты, даспява́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)