дапа́свіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапасу́ дапасё́м
2-я ас. дапасе́ш дапасяце́
3-я ас. дапасе́ дапасу́ць
Прошлы час
м. дапа́свіў дапа́свілі
ж. дапа́свіла
н. дапа́свіла
Загадны лад
2-я ас. дапасі́ дапасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапа́свіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапа́свіць сов. допасти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапа́свіць, ‑пасу, ‑пасеш, ‑пасе; ‑пасём, ‑пасяце; зак., каго-што.

Скончыць пасвіць; прапасвіць да якога‑н. часу або да канца. Дапасвіць кароў да абеду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

допасти́ сов. дапа́свіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)