дапа́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапа́рваю |
дапа́рваем |
| 2-я ас. |
дапа́рваеш |
дапа́рваеце |
| 3-я ас. |
дапа́рвае |
дапа́рваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дапа́рваў |
дапа́рвалі |
| ж. |
дапа́рвала |
| н. |
дапа́рвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дапа́рвай |
дапа́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дапа́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дапа́рваць несов. допа́ривать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дапарыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
допа́ривать несов. дапа́рваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапа́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да дапарыцца.
2. Зал. да дапарваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)