дамі́шча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дамі́шча |
дамі́шчы |
| Р. |
дамі́шча |
дамі́шчаў |
| Д. |
дамі́шчу |
дамі́шчам |
| В. |
дамі́шча |
дамі́шчы |
| Т. |
дамі́шчам |
дамі́шчамі |
| М. |
дамі́шчы |
дамі́шчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дамі́шча м., разг. доми́ще, доми́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
доми́ще увелич. дамі́ска, -кі м.; дамі́шча, -шча м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павеліча́льны, -ая, -ае.
1. Які служыць для павелічэння таго, што разглядаецца.
Павелічальнае шкло.
2. У граматыцы: звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць большы памер прадмета ці большую ступень якасці, а таксама эмацыянальныя адносіны (напр.: дамішча, велічэзны). Павелічальныя суфіксы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
доми́на м. и ж., увелич., разг. дамі́шча, -ча м., дамі́на, -ны м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)