даміна́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даміна́ю даміна́ем
2-я ас. даміна́еш даміна́еце
3-я ас. даміна́е даміна́юць
Прошлы час
м. даміна́ў даміна́лі
ж. даміна́ла
н. даміна́ла
Загадны лад
2-я ас. даміна́й даміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даміна́ць несов. домина́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

домина́ть несов. даміна́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)