даме́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. даме́рванне
Р. даме́рвання
Д. даме́рванню
В. даме́рванне
Т. даме́рваннем
М. даме́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даме́рванне ср. доме́ривание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даме́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дамерваць — дамераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)