дамата́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дамата́ю дамата́ем
2-я ас. дамата́еш дамата́еце
3-я ас. дамата́е дамата́юць
Прошлы час
м. дамата́ў дамата́лі
ж. дамата́ла
н. дамата́ла
Загадны лад
2-я ас. дамата́й дамата́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дамата́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дамата́ць сов. домота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дакончыць намотванне, абмотванне чаго‑н. Даматаць ніткі ў клубок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

домота́ть сов. дамата́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)