дамаві́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дамаві́нны дамаві́нная дамаві́ннае дамаві́нныя
Р. дамаві́ннага дамаві́ннай
дамаві́ннае		 дамаві́ннага дамаві́нных
Д. дамаві́ннаму дамаві́ннай дамаві́ннаму дамаві́нным
В. дамаві́нны (неадуш.)
дамаві́ннага (адуш.)		 дамаві́нную дамаві́ннае дамаві́нныя (неадуш.)
дамаві́нных (адуш.)
Т. дамаві́нным дамаві́ннай
дамаві́ннаю		 дамаві́нным дамаві́ннымі
М. дамаві́нным дамаві́ннай дамаві́нным дамаві́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дамаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

Доўгая скрыня з дошак, у якую кладуць нябожчыка для пахавання; труна.

Д. павольна плыла на плячах жывых.

◊

Хоць у дамавіну кладзі (разм.) — пра схуднелага, хваравітага чалавека.

|| прым. дамаві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)