дамавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дамавы́ дамава́я дамаво́е дамавы́я
Р. дамаво́га дамаво́й
дамаво́е
дамаво́га дамавы́х
Д. дамаво́му дамаво́й дамаво́му дамавы́м
В. дамавы́ (неадуш.)
дамаво́га (адуш.)
дамаву́ю дамаво́е дамавы́я (неадуш.)
дамавы́х (адуш.)
Т. дамавы́м дамаво́й
дамаво́ю
дамавы́м дамавы́мі
М. дамавы́м дамаво́й дамавы́м дамавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дамавы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. дамавы́ дамавы́я
Р. дамаво́га дамавы́х
Д. дамаво́му дамавы́м
В. дамаво́га дамавы́х
Т. дамавы́м дамавы́мі
М. дамавы́м дамавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)