домо́вый дамавы́;

домова́я кни́га дамава́я кні́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дамавы́ дамава́я дамаво́е дамавы́я
Р. дамаво́га дамаво́й
дамаво́е		 дамаво́га дамавы́х
Д. дамаво́му дамаво́й дамаво́му дамавы́м
В. дамавы́ (неадуш.)
дамаво́га (адуш.)		 дамаву́ю дамаво́е дамавы́я (неадуш.)
дамавы́х (адуш.)
Т. дамавы́м дамаво́й
дамаво́ю		 дамавы́м дамавы́мі
М. дамавы́м дамаво́й дамавы́м дамавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дамавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да дома (у 1 знач.). Дамавое кіраўніцтва. Дамавы камітэт.

•••

Дамавая кніга гл. кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дом, -а і -у, мн. дамы́, дамо́ў, м.

1. -а. Будынак для жылля або для размяшчэння ўстаноў.

Цагляны д.

2. -у. Кватэра, памяшканне, а таксама сям’я, людзі, што жывуць разам, іх гаспадарка.

Званілі з дому.

Збегся ўвесь д.

3. -а. Установа, што абслугоўвае якія-н. грамадскія патрэбы, а таксама памяшканне, дзе яна знаходзіцца.

Д. адпачынку.

Д. мадэлей.

Д. кнігі.

4. -у. Дынастыя, род.

Д.

Раманавых.

○

Жоўты дом (уст.) — бальніца для душэўнахворых.

Заезны дом — памяшканне для начлегу з дваром для коней.

|| памянш. до́мік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.) і дамо́к, -мка́, мн. -мкі́, -мко́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. дамавы́, -а́я, -о́е.

Д. камітэт.

○

Дамавая кніга — кніга для рэгістрацыі жыхароў якога-н. дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кни́га кні́га, -гі ж.;

счётная кни́га рахунко́вая кні́га;

кни́га за́писей а́ктов гражда́нского состоя́ния кні́га за́пісаў а́ктаў грамадзя́нскага ста́ну;

жа́лобная кни́га кні́га ска́ргаў;

конто́рские кни́ги канто́рскія кні́гі;

домо́вая кни́га дамава́я кні́га;

шнурова́я кни́га шнурава́я кні́га;

◊

и кни́ги в ру́ки і кні́гі ў ру́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кні́га, ‑і, ДМ кнізе, ж.

1. Друкаванае выданне (даўней — рукапіснае) у форме збрашураваных і пераплеценых разам аркушаў з тэкстам і ілюстрацыямі. Пераплёт кнігі. Выдаць кнігу масавым тыражом. Кніга — крыніца ведаў, важнейшы сродак асветы і прагрэсу. / у знач. зб. Кнігу — масам! // Твор больш-менш значнага памеру, надрукаваны або падрыхтаваны да друку асобным выданнем. Напісаць кнігу. Навукова-папулярная кніга. Змест кнігі.

2. Сшытыя, пераплеценыя лісты паперы для якіх‑н. запісаў. Кніга скаргаў і прапаноў. Бухгалтарская кніга. Кніга водгукаў. Кніга ўліку.

3. Адна з некалькіх вялікіх частак навуковага ці літаратурнага твора. Першая кніга дылогіі. Раман у трох кнігах.

4. перан.; чаго. Пра тое, з чаго можна атрымаць якія‑н. звесткі, у чым знайшло адбітак, адлюстраванне што‑н. Кніга жыцця. □ [Гарлахвацкі:] Зямныя нетры нямала хаваюць у сабе такіх астаткаў ранейшай флоры і фауны. Гэта жывая кніга прыроды. Крапіва.

5. звычайна мн. (кні́гі, кніг). Тое, што і кніжка (у 3 знач.).

•••

Галоўная кніга — асноўная бухгалтарская кніга для сістэматычнага запісу ўсіх рахункаў і прыходна-расходных аперацый.

Дамавая кніга — кніга для рэгістрацыі жыльцоў дома.

Шнуравая кніга — уліковая кніга, прашытая шнурам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кні́га I ж., в разн. знач. кни́га;

чыта́ць ~гу — чита́ть кни́гу;

к. за́пісаў а́ктаў грамадзя́нскага ста́ну — кни́га за́писей а́ктов гражда́нского состоя́ния;

○ насто́льная к. — насто́льная кни́га;

дамава́я к. — домова́я кни́га;

к. ска́ргаў і прапано́ў — кни́га жа́лоб и предложе́ний;

◊ к. за сямю́ пяча́цямі — кни́га за семью́ печа́тями;

глядзі́ць у ~гу, а ба́чыць фі́гу — погов. смо́трит в кни́гу, а ви́дит фи́гу

кні́га II ж., анат., см. кні́жка II

кні́га III ж., зоол., обл., см. кні́гаўка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)