даляжа́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даляжу́ даляжы́м
2-я ас. даляжы́ш далежыце́
3-я ас. даляжы́ць даляжа́ць
Прошлы час
м. даляжа́ў даляжа́лі
ж. даляжа́ла
н. даляжа́ла
Загадны лад
2-я ас. даляжы́ даляжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час даляжа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даляжа́ць сов., разг., в разн. знач. долежа́ть;

д. да ве́чара — долежа́ть до ве́чера;

памідо́ры паві́нны яшчэ́ д. — помидо́ры должны́ ещё долежа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даляжа́ць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

Разм.

1. Праляжаць да канца ці да якога‑н. часу. Даляжаць да ўсходу сонца. □ Адзін валун у затоцы даляжыць да другога ледавіка. Калі ён і зазелянее, дык толькі ад моху. Барадулін.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Праляжаўшы некаторы час, набыць патрэбныя якасці. Яблыкі ўжо даляжалі, можна есці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

долежа́ть сов. даляжа́ць, дале́жаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дале́жаць,

гл. даляжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дале́жаць сов., см. даляжа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дале́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даляжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дале́жваць несов., разг., в разн. знач. долёживать; см. даляжа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даляжа́цца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Разм.

1. Тое, што і даляжаць. Лес ляжаў, ляжаў і аж да восені даляжаўся. Скрыпка.

2. Доўга лежачы, давесці сябе да непрыемных вынікаў. Мой сусед старшына Тарасюк .. падняўся і сказаў, звяртаючыся да мяне: — Пайшлі, браток, паглядзім, як і што, а то даляжымся. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)