даляжа́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даляжу́ся даляжы́мся
2-я ас. даляжы́шся далежыце́ся
3-я ас. даляжы́цца даляжа́цца
Прошлы час
м. даляжа́ўся даляжа́ліся
ж. даляжа́лася
н. даляжа́лася
Загадны лад
2-я ас. даляжы́ся даляжы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час даляжа́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даляжа́цца сов., разг. долежа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даляжа́цца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Разм.

1. Тое, што і даляжаць. Лес ляжаў, ляжаў і аж да восені даляжаўся. Скрыпка.

2. Доўга лежачы, давесці сябе да непрыемных вынікаў. Мой сусед старшына Тарасюк .. падняўся і сказаў, звяртаючыся да мяне: — Пайшлі, браток, паглядзім, як і што, а то даляжымся. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

долежа́ться прост. даляжа́цца, дале́жацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дале́жацца сов., см. даляжа́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дале́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да даляжацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)