дало́нька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дало́нька |
дало́нькі |
| Р. |
дало́нькі |
дало́нек |
| Д. |
дало́ньцы |
дало́нькам |
| В. |
дало́ньку |
дало́нькі |
| Т. |
дало́нькай
дало́нькаю |
дало́нькамі |
| М. |
дало́ньцы |
дало́ньках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дало́нька ж., уменьш. ладо́шка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дало́нь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
Унутраны бок кісці рукі.
Закрыць твар далонямі.
|| памянш. дало́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек.
|| прым. дало́невы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ладо́шка уменьш. дало́нька, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)