дакры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дакры́ю |
дакры́ем |
| 2-я ас. |
дакры́еш |
дакры́еце |
| 3-я ас. |
дакры́е |
дакры́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дакры́ў |
дакры́лі |
| ж. |
дакры́ла |
| н. |
дакры́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дакры́й |
дакры́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дакры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дакры́ць сов. (кончить крыть) докры́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дакры́ць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые; зак., што.
Скончыць крыць, накрыць да канца. Дакрыць будынкі. Дакрыць страху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дакрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакрыва́ць несов. докрыва́ть; см. дакры́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)