дакруці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дакручу́ся дакру́цімся
2-я ас. дакру́цішся дакру́ціцеся
3-я ас. дакру́ціцца дакру́цяцца
Прошлы час
м. дакруці́ўся дакруці́ліся
ж. дакруці́лася
н. дакруці́лася
Загадны лад
2-я ас. дакруці́ся дакруці́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дакруці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дакруці́цца сов.

1. (закрутиться до конца) докрути́ться, доверте́ться; (о винте — ещё) довинти́ться;

2. (описывая круговые движения) докружи́ться;

3. перен., разг. (попасть в неприятное положение) докрути́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакруці́цца, ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.

1. Кончыць круціцца. Дакруціліся апошнія танцавальныя пары.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Закруціцца поўнасцю, да канца. Шруба дакруцілася.

3. Круцячыся, дасягнуць якога‑н. месца. Ваўчок дакруціўся да стала.

4. перан. Разм. Адмоўнымі паводзінамі давесці сябе да непрыемных вынікаў. Хто, ажаніўшыся, круціцца, той да ліха дакруціцца. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

докрути́ться дакруці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доверте́ться разг. дакруці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакру́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дакруціцца.

2. Зал. да дакручваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакру́чвацца несов.

1. (закручиваться до конца) докру́чиваться, довёртываться; (о винте — ещё) дови́нчиваться;

2. перен., разг. (попадать в неприятное положение) докру́чиваться;

1, 2 см. дакруці́цца 1, 3;

3. страд. докру́чиваться; довёртываться; дови́нчиваться; досве́рливаться; см. дакру́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)