дакро́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дакро́чу |
дакро́чым |
| 2-я ас. |
дакро́чыш |
дакро́чыце |
| 3-я ас. |
дакро́чыць |
дакро́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дакро́чыў |
дакро́чылі |
| ж. |
дакро́чыла |
| н. |
дакро́чыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дакро́ч |
дакро́чце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
дакро́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дакро́чыць сов., разг. дошага́ть; дойти́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дакро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
Разм. Крочачы, дасягнуць якога‑н. месца. Дакрочыць да вёскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дошага́ть сов. дакро́чыць, дайсці́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)