дакро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дакро́н
Р. дакро́ну
Д. дакро́ну
В. дакро́н
Т. дакро́нам
М. дакро́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дакро́н, -ну м. дакро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакро́н дакро́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)