дакрана́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дакрана́нне дакрана́нні
Р. дакрана́ння дакрана́нняў
Д. дакрана́нню дакрана́нням
В. дакрана́нне дакрана́нні
Т. дакрана́ннем дакрана́ннямі
М. дакрана́нні дакрана́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дакрана́нне ср. прикоснове́ние, каса́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакрана́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дакранацца — дакрануцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацалу́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Дакрананне вуснамі да каго-, чаго-н. як праяўленне любові, ласкі і пад.

Гарачы п.

Працягнуць руку для пацалунка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нава́л, -у, м.

1. гл. наваліць¹.

2. Куча чаго-н. наваленага.

Ліквідаваць н. трэсак.

3. Дакрананне корпусам да борта іншага судна або прычала ў выніку няўдалага манеўру (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́тык, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Лёгкае дакрананне да чаго-н.

Адчуць д. цёплай далоні.

2. Адно з пяці асноўных знешніх пачуццяў — успрыманне адчуванняў, якія ўзнікаюць пры дакрананні да чаго-н.

Непасрэдны д.

|| прым. до́тыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пацалу́нак ’дакрананне вуснамі’ (ТСБМ, Касп.). З польск. pocałunek ’тс’, якое з дзеяслова po‑całować, а гэта — з прыметніка cały ’цэлы’ < прасл. cělъ > cělovati ’вітаць, здароўкацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каса́ние ср. дакрана́нне, -ння ср., датыка́нне, -ння ср., до́тык, -ку м.;

то́чка каса́ния мат. пункт до́тыку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соприкаса́ние

1. межава́нне, -ння ср.;

2. датыка́нне, -ння ср., дакрана́нне, -ння ср.; см. соприкаса́ться​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прикоснове́ние ср.

1. дакрана́нне, -ння ср., датыка́нне, -ння ср., до́тык, -ку м.;

2. книжн. (причастность) дачыне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)