дако́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дако́ўка
Р. дако́ўкі
Д. дако́ўцы
В. дако́ўку
Т. дако́ўкай
дако́ўкаю
М. дако́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дако́ўка ж. доко́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доко́вка ж. дако́ўванне, -ння ср., дако́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)