дако́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дако́шваюся |
дако́шваемся |
| 2-я ас. |
дако́шваешся |
дако́шваецеся |
| 3-я ас. |
дако́шваецца |
дако́шваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
дако́шваўся |
дако́шваліся |
| ж. |
дако́швалася |
| н. |
дако́швалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дако́швайся |
дако́швайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дако́шваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дако́швацца несов.
1. (до какого-л. состояния, до каких-л. последствий) дока́шиваться;
2. разг. (до какого-л. предела) дока́шиваться;
1, 2 см. дакасі́цца;
3. страд. дока́шиваться; см. дако́шваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дако́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да дакасіцца.
2. Зал. да дакошваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакасі́цца, -кашу́ся, -ко́сішся, -ко́сіцца; -касі́ся; зак., да чаго (разм.).
1. Косячы, дайсці да якога-н. стану, да якіх-н. вынікаў.
Д. да знямогі.
2. Косячы, дайсці да якога-н. месца, да пэўнай мяжы.
Д. да дарогі.
|| незак. дако́швацца, -ваюся, -ваешся, -ваецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дока́шиваться возвр., страд. дако́швацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)