дако́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дако́чваю дако́чваем
2-я ас. дако́чваеш дако́чваеце
3-я ас. дако́чвае дако́чваюць
Прошлы час
м. дако́чваў дако́чвалі
ж. дако́чвала
н. дако́чвала
Загадны лад
2-я ас. дако́чвай дако́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дако́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дако́чваць несов. (катя, приближать) дока́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дако́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакаціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак.

1. каго-што. Коцячы, перамясціць да якога-н. месца.

Д. бочку да склепа.

2. Хутка даехаць куды-н. (разм.).

За гадзіну дакацілі да горада.

|| незак. дако́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дока́тывать несов. (к докати́ть) дако́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дако́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дакаціцца.

2. Зал. да дакочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дако́чвацца несов.

1. прям., перен. дока́тываться; см. дакаці́цца;

2. страд. дока́тываться; см. дако́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)