дако́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дако́рны дако́рная дако́рнае дако́рныя
Р. дако́рнага дако́рнай
дако́рнае		 дако́рнага дако́рных
Д. дако́рнаму дако́рнай дако́рнаму дако́рным
В. дако́рны (неадуш.)
дако́рнага (адуш.)		 дако́рную дако́рнае дако́рныя (неадуш.)
дако́рных (адуш.)
Т. дако́рным дако́рнай
дако́рнаю		 дако́рным дако́рнымі
М. дако́рным дако́рнай дако́рным дако́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дако́рны, см. дако́рлівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дако́рны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дакорлівы. Словам дакорным маці Боль несціханы варушыць. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)