дако́лваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дако́лваю |
дако́лваем |
| 2-я ас. |
дако́лваеш |
дако́лваеце |
| 3-я ас. |
дако́лвае |
дако́лваюць |
| Прошлы час |
| м. |
дако́лваў |
дако́лвалі |
| ж. |
дако́лвала |
| н. |
дако́лвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дако́лвай |
дако́лвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дако́лваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дако́лваць несов., в разн. знач. дока́лывать; (свинью — ещё) приреза́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дако́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дакалоць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дако́лвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да даколваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дако́лванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. даколваць — дакалоць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дока́лывать несов., в разн. знач. дако́лваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дако́лванне ср. дока́лывание; прире́з м.; см. дако́лваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дако́лвацца несов., страд. дока́лываться; приреза́ться; см. дако́лваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приреза́тьI-2 несов.
1. прыраза́ць, прырэ́зваць, дараза́ць, дарэ́зваць; (свинью) прыко́лваць, дако́лваць;
2. (резать всех, многих) рэ́заць, зараза́ць; (свиней) кало́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)