дака́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дака́чваю |
дака́чваем |
| 2-я ас. |
дака́чваеш |
дака́чваеце |
| 3-я ас. |
дака́чвае |
дака́чваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дака́чваў |
дака́чвалі |
| ж. |
дака́чвала |
| н. |
дака́чвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дака́чвай |
дака́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дака́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дака́чваць несов., в разн. знач. дока́тывать; см. дакача́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дака́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дакачаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дака́чвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да дакачваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дака́чвацца несов., страд. дока́тываться; см. дака́чваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)