дакача́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дакача́ны |
дакача́ная |
дакача́нае |
дакача́ныя |
| Р. |
дакача́нага |
дакача́най дакача́нае |
дакача́нага |
дакача́ных |
| Д. |
дакача́наму |
дакача́най |
дакача́наму |
дакача́ным |
| В. |
дакача́ны (неадуш.) дакача́нага (адуш.) |
дакача́ную |
дакача́нае |
дакача́ныя (неадуш.) дакача́ных (адуш.) |
| Т. |
дакача́ным |
дакача́най дакача́наю |
дакача́ным |
дакача́нымі |
| М. |
дакача́ным |
дакача́най |
дакача́ным |
дакача́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дакача́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дакача́ны |
дакача́ная |
дакача́нае |
дакача́ныя |
| Р. |
дакача́нага |
дакача́най дакача́нае |
дакача́нага |
дакача́ных |
| Д. |
дакача́наму |
дакача́най |
дакача́наму |
дакача́ным |
| В. |
дакача́ны (неадуш.) дакача́нага (адуш.) |
дакача́ную |
дакача́нае |
дакача́ныя (неадуш.) дакача́ных (адуш.) |
| Т. |
дакача́ным |
дакача́най дакача́наю |
дакача́ным |
дакача́нымі |
| М. |
дакача́ным |
дакача́най |
дакача́ным |
дакача́ных |
Кароткая форма: дакача́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дакача́ны дока́танный; см. дакача́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)