Verbum

анлайнавы слоўнік

дакасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.

1. Закончыць касьбу чаго-н.

Д. пожню.

2. Скасіць да пэўнага месца, да пэўнай мяжы.

Д. да канавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дакасі́ць сов., в разн. знач. докоси́ть;

д. уча́стак — докоси́ть уча́сток;

не ~сі́ў і да паўдня́ — не докоси́л и до полу́дня;

д. да кана́вы — докоси́ть до кана́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; заг. дакасі; зак., што і без дап.

1. Закончыць касьбу чаго‑н. Дакасіць пожню.

2. Скасіць да якога‑н. месца. Дакасіць да дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

докоси́ть сов. дакасі́ць, мног. падако́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дако́шаны доко́шенный; см. дакасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дако́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дако́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дакасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падако́шваць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. што. Дакасіць у многіх месцах.

П. лугі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што і без дап. Завяршыць касьбу — пра ўсіх, многіх.

Аднавяскоўцы падакошвалі і падажыналі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дако́шваць несов., в разн. знач. дока́шивать; см. дакасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)