дакало́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дакалю́ дако́лем
2-я ас. дако́леш дако́леце
3-я ас. дако́ле дако́люць
Прошлы час
м. дакало́ў дакало́лі
ж. дакало́ла
н. дакало́ла
Загадны лад
2-я ас. дакалі́ дакалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дакало́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дакало́ць сов., в разн. знач. доколо́ть; (свинью — ещё) прире́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакало́ць, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., каго-што.

1. Скончыць калоць што‑н. Дакалоць дровы.

2. Разм. Прыкалоць, закалоць канчаткова. Дакалоць свінню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дако́латы доко́лотый; прире́занный; см. дакало́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дако́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дако́латы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дакалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дако́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. даколваць — дакалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доколо́ть сов., разг., в разн. знач. дакало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прире́зать​I-1 сов.

1. (дорезать) прырэ́заць, мног. папрыраза́ць, дарэ́заць; (свинью) прыкало́ць, дакало́ць;

2. (зарезать всех, многих) зарэ́заць, пазараза́ць, парэ́заць; (всех свиней) пакало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)