даказа́льны, -ая, -ае.

Які можа быць даказаны.

Д. тэзіс.

|| наз. даказа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даказа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даказа́льны даказа́льная даказа́льнае даказа́льныя
Р. даказа́льнага даказа́льнай
даказа́льнае		 даказа́льнага даказа́льных
Д. даказа́льнаму даказа́льнай даказа́льнаму даказа́льным
В. даказа́льны (неадуш.)
даказа́льнага (адуш.)		 даказа́льную даказа́льнае даказа́льныя (неадуш.)
даказа́льных (адуш.)
Т. даказа́льным даказа́льнай
даказа́льнаю		 даказа́льным даказа́льнымі
М. даказа́льным даказа́льнай даказа́льным даказа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даказа́льны доказу́емый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даказа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можа быць даказаны. Даказальнае палажэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доказу́емый даказа́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)