дазірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дазірава́нне
Р. дазірава́ння
Д. дазірава́нню
В. дазірава́нне
Т. дазірава́ннем
М. дазірава́нні

Іншыя варыянты: дазі́раванне.

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дазі́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дазі́раванне
Р. дазі́равання
Д. дазі́раванню
В. дазі́раванне
Т. дазі́раваннем
М. дазі́раванні

Іншыя варыянты: дазірава́нне.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дазі́раванне ср. дози́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дазі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дазіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны і дазава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дазіроўку, вызначаць дозу.

Д. лякарства.

|| наз. дазі́раванне, -я, н. і дазава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дози́рование дазі́раванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)