дазна́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазна́ю |
дазна́ем |
| 2-я ас. |
дазна́еш |
дазна́еце |
| 3-я ас. |
дазна́е |
дазна́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дазна́ў |
дазна́лі |
| ж. |
дазна́ла |
| н. |
дазна́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дазна́й |
дазна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
дазна́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дазна́ць (чаго) сов. (испытать) узна́ть (что), позна́ть (что), изве́дать (что); (горя — ещё) хлебну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дазна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Тое, што і дазнацца. [Тэкля:] А божа ж мой, і я ж забыла, Што мне Матрона гаварыла Усё разведаць і дазнаць. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)