дазава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазу́ю |
дазу́ем |
| 2-я ас. |
дазу́еш |
дазу́еце |
| 3-я ас. |
дазу́е |
дазу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дазава́ў |
дазава́лі |
| ж. |
дазава́ла |
| н. |
дазава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дазу́й |
дазу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дазу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дазі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны і дазава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; зак. і незак., што.
Зрабіць (рабіць) дазіроўку, вызначаць дозу.
Д. лякарства.
|| наз. дазі́раванне, -я, н. і дазава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)