дажджава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дажджава́нне
Р. дажджава́ння
Д. дажджава́нню
В. дажджава́нне
Т. дажджава́ннем
М. дажджава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дажджава́нне ср. дождева́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дажджава́нне, ‑я, н.

Штучнае арашэнне з дапамогай спецыяльных апаратаў, установак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дажджава́ць, -джу́ю, -джу́еш, -джу́е; -джу́й; незак., што. (спец.).

Штучна арашаць з дапамогай спецыяльных установак.

|| наз. дажджава́нне, -я, н.

|| прым. дажджава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дождева́ние с.-х. дажджава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)