дажаўта́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дажаўта́ - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дажаўта́, прысл.

Да жоўтага колеру. — Вымыла я падлогу, вышаравала дажаўта. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)